Prawo właściwe dla skutków przelewu wierzytelności w stosunku do osób trzecich. Uwagi z perspektywy międzynarodowego prawa upadłościowego
Abstrakt
The claims are rights in personam but the assignment of claims has a hybrid nature. Abolishing the “nomina ossibus inhaerent” rule has increased commercial significance of the assignment of claims. However, the contemporary legal situation
leaves parties with great legal uncertainty, as to the question under which circumstances does the cross — borders assignment is valid. A recent judgment of the CJEU of 9 October 2019 (C — 548/18) in case BGL BNP Paribas SA v. TeamBank AG Nürnberg has augmented this uncertainty. The Luxemburg Court ruled that: “Article 14 of the Regulation (EC) No 593/2008 of the European Parliament and of the Council of 17 June 2008 (‘Rome I’) must be interpreted as not designating, directly or by analogy, the applicable law concerning the third-party effects of the assignment of a claim in the event of multiple assignments of the claim by the same creditor to successive assignees”. In this situation, one would highly welcome an attempt to establish a new set of conflict of laws rules relating to the law applicable to third — parties effects of the assignment of claims. This attempt has recently been made by the European Commission in its Report “on the question of the effectiveness of an assignment or subrogation of a claim against third parties and the priority of the assigned or subrogated claim over the right of another person”, dated 29 September 2016. In the present article, the author reviews the most important propositions formulated in the conflicts’ doctrine through the “lens” of the international insolvency law. Multiply provisions of the Regulation (EU) 2015/848 of 20 May 2015 on insolvency proceedings (recast) — despite many judgments of the CJEU in this area — also lack certainty. Insolvency is a foreseeable risk, but without clear rules concerning the third parties’ effects of the assignment of claims, it may become unenforceable for the creditors of the assignor.
Słowa kluczowe
assignment; Rome Regulation; Insolvency Regulation; property; center of main interest of the debtor; rights in rem; detrimental acts; location of the claim
Bibliografia
Audit B., d’Avout L.: Droit international privé. Issy — les — Moullineaux 2018.
Bar C. von: Abtretung und Legalzession im neuen deustchen IPR. „Rabels Zeitschrift für ausländisches und internationals Privatrecht”, 1989, t. 53, z. 3.
Bauer F.: Die Forderungsabtretung im IPR. Frankfurt am Main 2008.
Bazinas S.V.: The law applicable to third -party effects of assignments of claims: the UN Convention and the EU Commissions Proposal compared. „Uniform Law Review” 2019, vol. 0.
Bork R., Zwieten K. van (Edit.), Commentary On The European Insolvency Regulation. Oxford 2016.
Cavicchioli C.: Forum Shopping in International Litigation. „Yearbook of Private International Law” vol. XX 2018/2019.
Collins L., Floating Charge. Receivers and Managers and the Conflict of Law. „The international & Comparative Law Quaterly” 1978, t. 27.
Cuniberti G.: La proposition de règlement de la Commission sur la loi applicable à l’opposabilitè des cessions de créances. „Revue critique de droit international privè” 2018, z. 4.
Dickinson A.: Tough Assigments: the European Commision’s Proposal on the Law Applicable to the Third Party Effects of Assigments of Claims. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2018, z. 4.
Einsele D.: Die Drittwirkungen von Forderungsübertragung im Kollisionsrecht — ein Kritischer Zwischenruf zum Verordnungsvorschlag der Kommision. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2019, z. 6.
Fentiman R.: Trading Debts across the Borders: A European Solution. Indiana Journal of Global Legal Studies, 2010, z. 2.
Fernández Arroyo D.P.: Denationalising Private International Law — A Law with Multiple Adjudicators and Enforces. Yearbook of Private International Law, vol. XX 2018/2019.
Ferrari F., w: J. Basedow, G. Rühl, F. Ferrari, P. de Miguel Asensio (ed.) Encyclopedia — of Private International Law vol. 1, Entries A-H, s. 789—797.
Flessner A.: Privatautonomie und Interessen im internationalen Privatrecht am Beispiel der Forderungsabtretung. w: Festschrift für Claus Wilhelm Canaris zum 70. Geburtstag, Band II, München 2007.
Freitag R.: Der Statut der Drittwirkungen einer Abtretung. „Zivilrecht — LMK“ 2019, nr 424074.
Freitag R.: Verkauf und Zession und Zession hypothekarisch gesicherten Forderungen im Internationales Privatrecht. RIW 2005, z. 1.
Frigge B.: Externe Lücken und internationales Privatrecht im UN — Kaufrecht (Art 7 Abs. 2), Frankfurt am Main 1994.
Goode R., The Development of Transnational Commercial Law Policies and Problems. Oxford 2018.
Guldener M.: Zession, Legalzession und Subrogation im IPR. Zürich 1929.
Hartley T.C.: Choice of law regarding the voluntary assignment of contractual obligations under the Rome I Regulation. „The international & Comparative Law Quaterly” 2011, Nr 1.
Heinze C., Warmuth C.J.: The law applicable to proprietary effects of assignment and its interplay with insolvency. „Uniform Law Review” 2017, vol. 22.
Kegel G.: Internationales Privatrecht. 5. Aufl. München 1985.
Kieniger E.M.: Die auf die Forderungsabtretung anzuwendende Recht im Licht der BIICL — Studie. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2012, z. 4.
Kieninger E.M., Schütze E.: Die Forderungsabtretung im Internationalen Privatrecht. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2005, z. 3.
Kieninger E.M.: Das auf die Drittwirkungen der Abtretung anwendbares Recht Die EugH spielt die Balle zurück nach Deutschland. „Neue Juristische Wochenschrift” 2019, z. 46.
Kieninger E.M.: Forderungsabtretungsstatut im Verhältniss zu Dritten. RabelsZ 1998, t. 62, z. 4.
Kieninger E.M.: Globalzession und Eigemtumsvorbehalt im internationalen Rechtsverkehr. „Juristen Zeitung” 1999, z. 8.
Klyta W.: Spółki kapitałowe w prawie prywatnym międzynarodowym. Kraków 2002.
Klyta W.: Uznanie zagranicznych postępowań upadłościowych. Warszawa 2008.
Kozioł A.: O nowym unormowaniu holenderskiego prawa prywatnego międzynarodowego. „Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego” t. 11.
Kronke H.: Assignment of Claims and Proprietary Effects: Overview of Doctrinal Debate and the EU Commission’s Proposal. Oslo Law Review, vol. 6, 1- 2019, s. 8—18.
Kropholler J.: Der „Auschluss“ des Internationales Privatrechts im Einheitlichen Kaufgesetz. „Rabels Zeitschrift für ausländisches und internationals Privatrecht” 1974, t. 28, z. 2—3.
Kurowski W., w: W. Popiołek, (red.), System Prawa Handlowego, Tom 9 Międzynarodowe Prawo Handlowe. Warszawa 2013.
Kurowski W.: Przelew wierzytelności w handlu międzynarodowym. „Kwartalnik Prawa Prywatnego” R: XIII: 2004, z. 4.
Labontè H.: Third — Party effects of the assigments of claims: new momentum from Commision’s Capital Markets UnionAction Plan an the Commision’s 2018 Proposal. „Journal of Private International Law” 2018, vol. 14, n 2.
Lagarde P., Tenenbaum A.: De la convention de Rome au reglement Rome I. „Revue critique de droit international privè” 2008, z. 4.
Lagarde P.: Le nouveau droit international privé des contrats après l; entrée en vigueur de la convention de Rome du 19 junin 1980. „Revue critique de droit international privè” 1991, n. 2.
Lando O., Hoffmann B. v., Siehr K.: European Private Law of Obligations 1975.
Lillehot K.: Norwegian Supreme Court: The Law of the Assignor’s Home Country is Applicable to Third — Parties Effects of Assigments of Claims. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2018, z. 5.
Mankowski P.: Anwendbarkeit des Art. 13 EuInsVO zur Lex fori concursus — benachteiligenden Handlungen. „Neue Zeitschrift für Insolvenz — und Sanierungsrecht” 2017, z. 15—16.
Mankowski P.: Komentarz (Anmerkung) do orzeczenia TSUE z 9 października 2018 r. (C — 548/18). „Recht der internationalen Wirtschaft” 2019, z. 11.
Mansell H.P., Thorn K., Wagner R.: Europäisches Kollisionsrecht 2018: Endspurt!. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2019, z. 2.
Martiny D. w: Münchener Kommentar zum BGB, ART 14 Rom — I VO. 7. Auflage, München 2018, nb. 19.
Morell A., Helsen F.: The Interrelation of Transparency and Availability of Collateral: German and Belgian Laws of Non — possessory Security Interests. „European Review of Private Law” , 2014, z. 3.
Müller M.F.: Drittwirkungen der Forderungsübetragung „zum Dritten”. „Europäische Zeitschrift für Wirtschaftsrecht” 2018.
Nishitani Y.: Cross — border assignment of receivables: conflict of laws in secured transactions. „Uniform Law Review” 2017, vol. 22.
Pazdan M.: Przelew wierzytelności na zabezpieczenie. „Kwartalnik Prawa Prywatnego”, R XI: 2002, z. 1.
Pfeiffer T.: Article 4 EIR: Applicability of the Law of the State of the Opening of the Proceedings. w: B. Hess, Burkhard, P. Oberhammer, T. P feiffer, (Hrsg.): European Insolvency Law: The Heidelberg-Luxembourg-Vienna Report on the Application of Regulation No. 1346/2000/EC on Insolvency Proceedings, München 2014.
Reich Z.: Recenzja pracy La codification du droit international privé (Opinions de M.M. Arminjou, Caloyanni, Cassin, Govare, Grunebaum, Le Fur, Lepaulle, Lévy-Ullmann, Niboyet, Ripert), Paris, Libraire génerale de droit 1932, s. 98, „Przegląd Prawa i Administracji” Rok LIX 1934.
Reinhart F.: Fronting für eine Captive Insurance Company. Karlsruhe 1999.
Schmitt C.: komentarz do orzeczenia TSUE z 9 października 2019 r. „Europäische Zeitschrift für Wirtschaftsrecht” 2019.
Siehr K.: Vom Lesen und Schreiben Kollisionsrechtlicher Entscheidungen. „Rabels Zeitschrift für ausländisches und internationals Privatrecht” 1974, t. 38, z. 2—3.
Sonnenberger H.J.: Die Reform des französischen Schuldvertragsrechts (Teil 2). „Zeitschrift für Europäisches Privatrecht” 2017, z. 4.
Sonnenberger H.J.: Randbemerkungen zum Allgemeinen Teil eines europäisierten IPR. w: Die richtige Ordnung Festschrift für Jan Kropholler zum 70 Geburtstag, Tübingen 2008.
Stadler A.: Der Streit um das Zessionsstatut — eine Endlose Geschichte?. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2000.
Struycken T., Sujecki B.: Das niederländische Gesetz zur Regeulung des internationalen Sachenrecht. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2008, z. 6.
Struycken T.H.D.: The Proprietary Aspects of International Assignments of Debts and Rome Convention, Art 12, Lloyd’s Maritime and Commercial Law Quaterly 1998, z. 6.
Thole C.: Die Einrede des Anfechtungsgegners gemäß Art. 16 EuInsVO 2017 (Art. 13 EuInsVO 2002) zwischen lex causae und lex fori concursus. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2018, z. 4.
Thomale C.: Das Mittelpunkt der hauptsächlichen Interessen bei Gesellschaftsinsolvenzen mit Auslandsberührung. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 2018, z. 3.
Thorn K.: Ausländisches Akkreditiv und inländische Zahlstelle. „Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrecht” 1996, z. 4.
Veder P.M.: Cross — Border Insolvency Proceedings and Security Rights A Comparison of Dutch Law, The EC Insolvency Regulation and the UNCITRAL Model Law on Cross — Border Insolvency. Deventer 2004.
Visser C.A. de: The EU conflict of laws rules on the law governing the effects of an assignment against third parties: some fundamental problems of Proposal. „Nederlands Internationaal Privaatrecht” 2018, z. 4.
Walsh C.: The Role of Party Automy in Determing the Third — Party Effects of Assignments: of “Secret Laws” and “Secret Liens”. „ Law & Contemporary Problems”, 2018, t. 81, nr 1.
Wowerka A.: Kolizyjnoprawne transgraniczne przekształcenie spółki a przeniesienie siedziby spółki. Kolizyjnoprawna zasada jednoczesnego stosowania prawa właściwego dla spółki przekształcanej i prawa państwa spółki docelowej (zasada kombinacji, zjednoczenia). Przeniesienie siedziby spółki i zmiana statutu personalnego spółki. „Gdańskie Studia Prawnicze Przegląd Orzecznictwa” 2018, nr 4.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
