Geneza i ewolucja ustawodawstwa wyborczego w Republice Estońskiej po 1991 roku



Abstrakt

Abstract: The origin and evolution of electoral legislation in Republic of Estonia after 1991

Estonia is one of the few countries of the former communist bloc, which before the formal obtaining independence, started discussion about the reform of electoral law. As a result of compromise of the main political forces, it was decided to adopt a complex, three — tier proportional electoral system. The main aim of this article is examine the numerous changes made to Estonian electoral law between 1992 and 2015. For over 20 years, can be seen three main directions of changes in the electoral law: striving to reduce electoral actors and candidates taking part in elections, increasing the number of seats distributed at the district level and increasing voter turnout.

Key words: electoral legislation, reform of electoral law, reduction of electoral actors and candidates number, increasing the number of seats


Anderson E.: How Narva, Petseri, and Abrene came to be in the RSFSR. „Journal of Baltic States” 1998,, Volume 19, Issue 3. Special Issue: Regional identity under Soviet rule: The case of the Baltic studies.

Auers D.: Comparative Politics and Government of the Baltic States: Estonia, Latvia and Lithuania in th 21st century. Houndsmills, Basingstoke, Hampshire 2015.

Czakowski M.: E-voting na przykładzie Estonii i Brazylii. „Studia BAS” 2011, nr 3(27).

Estonia's rulling coalition planning changes in election law. http://www.baltictimes.com/news/articles/330/ (dostęp: 11.04.2015).

Fitzmaurice J.: The Estonian Elections of 1992. „Electoral studies” 1993, Vol. 12, Issue 2.

Grofman B., Mikkel E., Taagepera R.: Electoral systems change in Estonia, 1989—1993. „Journal of Baltic Studies” 1999, Vol. 30, No 3.

Grofman B., Mikkel E., Taagepera R.: Fission and fusion of parties in Estonia, 1989—1999. „Journal of Baltic Studies” 2000, Volume 31, Issue 4.

Heinsalu A., Koltmae A., Pilving M., Vinkel P.: Elections in Estonia 1992—2011. Tallinn 2012.

Hinsberg H., Matt J., Vinni R.: Estonia. W: Nations in Transit 2014: Democratization from Central Europe to Eurasia. Lanham 2014.

http://www.vvk.ee/varasemad/?v=r92 (dostęp: 10.03.2015).

http://www.vvk.ee/varasemad/?v=r95 (dostęp: 10.03.2015).

http://www.vvk.ee/varasemad/?v=r99 (dostęp: 15.03.2015).

Ishiyama J.: Transitional Electoral System in Post – Communism Eastern Europe. „Political Science Quarterly” 1997, Vol. 112, No 1.

Jarve P., Poleshchuk V.: EUDO Citizenship Observatory. Country Report: Estonia, http://eudo-citizenship.eu/docs/CountryReports/Estonia.pdf (dostęp: 18.12.2014).

Kask P.: Institutional Development of the Parliament of Estonia. „The Journal of Legislative Studies” 1996, Vol 2, Issue 1.

Khrychikov S., Miall H.: Conflict Prevention in Estonia: The Role of the Electoral System. „Security Dialogue” 2002, Vol 33, No 2.

Laar M.: Estonia: The Most Radical Reforms. W: The Great Rebirth. Lessons from the Vicotry of Capitalism over Communism. Red. A. Aslund, S. Djankov. Washington 2013.

Leps A.: Internet portal of lawmaking "the People's Assembly" in Estonia. „Juridicial Sciences and Education” 2013, Nr 37.

Lobjakas A.: Charter 12: Estonia's stab at direct democracy, https://www.opendemocracy.net/ahto-lobjakas/charter-12-estonias-stab-at-direct-democracy (dostęp: 13.12.2014).

Mróz M.: Parlament Republiki Estońskiej. Warszawa 1993.

Office for Democratic Institutions and Human Rights: Republic of Estonia Parliamentary Elections 7 March 1999. Warsaw 1999.

Office for Democratic Institutions and Human Rights: Republic of Estonia Parliamentary 2 March 2003. OSCE/ODIHR Needs Assessment Mission Report 2—5 February 2003. Warsaw 2003.

Office for Democratic Institutions and Human Rights: Republic of Estonia Parliamentary Elections 4 March 2007. Warsaw 2007.

Office for Democratic Institutions and Humand Rights. Estonia Parliamentary Elections, 6 March 2011. OSCE/ODIHR Needs Assessment Mission Report, 10—13 January 2011. Warsaw 2011.

Pettai V., Toomla R.: Political Parties in Estonia. The National Council for Eurasian and East European Research. Washington 2003.

Pettai V.: Estonia. „European Journal of Political Research” 2002, Vol. 41, Issue 7—8.

Pettai V.: Estonia. „European Journal of Political Research” 2003, Vol. 42, Issue 7—8.

Pettai V.: The parliamentary elections in Estonia, March 2003. „Electoral Studies” 2004, Vol. 23, Issue 4.

Praxis Center for Policy Studies/Network of Estonian Non-profit Organisations NENO: Results of the People's Assembly, www.ngo.ee/sites/default/files/Rahvakogu_2014_en.doc. (dostęp: 30.12.2014).

Pre-election survey mission to Estonia. September 7—11, 1992, https://www.ndi.org/files/342_ee_survey.pdf (dostęp: 11.01.2015).

Raun T.: Democratization and political development in Estonia, 1987—96. W: The consolidation of democracy in East-Central Europe. Red. K. Dawisha, B. Parott. Cambridge 1997.

Report on the March 5, 1995 Parliamentary Election in Estonia and the Status of Non – Citizens. Tallinn and Northeast Estonia. Washington 1995.

Report on the Supreme Soviet Elections in Estonia. Tallinn 1990.

Republic of Estonia Riigikogu Election Law of 6 April 1992, with amended on 18 June 1992. http://www2.essex.ac.uk/elect/database/legislationAll.asp?country=estonia&legislation=ee92 (dostęp: 25.04.2014).

Riigikogu Election Act, passed 12.06.2002. RT I 2002, 57, 355,https://www.riigiteataja.ee/en/eli/ee/514112013015/consolide/current (dostęp: 11.04.2015).

Riigikogu Election Law, 7 June 1994. http://www2.essex.ac.uk/elect/database/legislationAll.asp?country=estonia&legislation=ee94 (dostęp: 25.04.2014).

Riigikogu Specified Bases for Financing of Political Parties, http://www.riigikogu.ee/index.php?id=178329 (dostęp: 12.12.2014).

Siddall Ch., Wilder P., Schramm P.: Republic of Estonia. An Assessment of the Election to the Riigikogu and the Presidency. September 16—24, 1992. Washington 1992.

Sikk A., Kangur R.: Estonia: The Increasing Costs and Weak Oversight of Party Systems. W: Party and Campaign Finance in Post—Communist Countries. Red. S. Roper, J. Ikstens. London 2008.

Sikk A.: Highways to Power: New Party Success in Three Young Democracies. Tartu 2006.

Solvak M., Pettai V.: The parliamentary elections in Estonia, March 2007. „Electoral Studies” 2008, Vol. 27, Issue 3.

Taagepera R.: Estonian Parlamentary Elecions, March 1995. „Electoral Studies” 1995, Vol. 14, Issue 3.

Taagepera R.: STV in Transitional Estonia. „Representation”, 1996, Vol. 34, No 1.

Taagepera R.: The Baltic States. „Electoral Studies” 1990, Vol. 9, Issue 4.

What is Rahvakogu?, https://www.rahvakogu.ee/pages/what-is-rahvakogu (dostęp: 12.12.2014).

Wilder P.: The Estonian elections of 1992: Proportionality and party organisation in a new democracy. „Representation” 1993, Vol 31, No 116.

Pobierz


MielewczykJ. (1). Geneza i ewolucja ustawodawstwa wyborczego w Republice Estońskiej po 1991 roku. Studia Politicae Universitatis Silesiensis, 15. Pobrano z https://www.journals.us.edu.pl/index.php/SPUS/article/view/5452

Jakub Mielewczyk  jakub.mielewczyk@gmail.com
Uniwersytet Śląski w Katowicach 
doktorant w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zainteresowania badawcze ogniskuje wokół systemu politycznego RP oraz zachowań i systemów wyborczych.



Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.

1. Licencja

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.

2. Oświadczenie Autora

Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.

Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.

UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).

3. Prawa użytkownika

Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.

4. Współautorstwo

Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.

Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).