Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji a Rada Mediów Narodowych
Abstrakt
Rozważania zawarte w artykule dotyczą poszukiwania odpowiedzi na pytanie o to, czy zasadne było powołanie, oprócz istniejącej — od ponad dwudziestu pięciu lat — Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, kolejnego organu związanego z funkcjonowaniem radiofonii i telewizji, jakim jest Rada Mediów Narodowych. Dokonując analizy statusu prawnego tytułowych organów, nie sposób pominąć omówienia dotąd niestety niewykonanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2016 roku, w którym stwierdzono, iż Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stoi na straży interesu publicznego w radiofonii oraz telewizji, i aby prawidłowo wykonywać swoje zadania, powinna mieć udział w powoływaniu i odwoływaniu organów jednostek publicznej radiofonii i telewizji, które to uprawnienie zostało jej odebrane. W konkluzji autorka stwierdza, iż rozproszenie kompetencji w zakresie funkcjonowania radiofonii i telewizji, wraz z ich przypisywaniem innym podmiotom wykreowanym przez ustawodawcę, nie może podważać ustrojowej pozycji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Słowa kluczowe
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji; Rada Mediów Narodowych; kompetencje; wyrok Trybunału Konstytucyjnego
Bibliografia
BANASZAK B.: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz. Warszawa 2012.
BIEŃ-KACAŁA A.: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. W: Prawo konstytucyjne. Red. Z. WITKOWSKI, A. BIEŃ-KACAŁA. Toruń 2015.
BOĆ J.: Konstytucja Rzeczypospolitej oraz komentarz do Konstytucji RP z 1997 roku. Red. J. BOĆ. Warszawa 1998.
BYCHAWSKA-SINIARSKA D.: Organy regulujące funkcjonowanie mediów elektronicznych w Polsce: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji i Rada Mediów Narodowych – http://monitoringkandydatow.org.pl/?p=1329 (dostęp:15.03.2019).
CHRUŚNIAK R.: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w systemie politycznym i konstytucyjnym. Warszawa 2007.
CZAPLA L.: Opinia w sprawie stwierdzenia, czy poselski projekt ustawy o Radzie Mediów Narodowych oraz o zmianie niektórych ustaw (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Elżbieta Kruk) jest projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej w rozumieniu art. 95a regulaminu Sejmu, Biuro Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu – http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=592 (dostęp: 19.03.2019).
CZAPLA L.: Opinia w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej poselskiego projektu ustawy o Radzie Mediów Narodowych oraz o zmianie niektórych ustaw (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Elżbieta Kruk), Biuro Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu – http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=592 (dostęp: 19.03.2019).
CZARNY-DROŻDŻEJKO E.: Ustawa o radiofonii i telewizji. Komentarz. Warszawa 2014.
CZUBEK G., BANACH M.: Podsumowanie monitoringu wyborów do Rady Mediów Narodowych – http://monitoringkandydatow.org.pl/wp-content/uploads/2016/12/Podsumowanie-monitroringu-wyborów-do-RMN_po-korekcie.pdf (dostęp: 19.03.2019).
DUDEK D.: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji a polityka (uwagi na tle projektu nowelizacji). W: Środki przekazu. Informacja czy manipulacja. Red. A. BALICKI, T. GUZ, W. LIS. Lublin 2008.
DZIOMDZIORA W.: Ustawa o radiofonii i telewizji. Komentarz. Red. S. PIĄTEK. Warszawa 2014.
GALEWSKA E.: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jako strażnik wolności słowa w radiofonii i telewizji. „Przegląd Prawa Konstytucyjnego”2016, nr 4.
Informacja o działalności Rady Mediów Narodowych w 2016 roku – http://www.sejm.gov.pl/RMN/Informacja%20o%20działalności%20RMN%20w%202016%20r.pdf (dostęp: 24.03.2019).
Informacja o działalności Rady Mediów Narodowych w 2017 roku – http://www.sejm.gov.pl/RMN/Informacja%20o%20działalności%20RMN%20w%202017%20r.pdf (dostęp: 25.03.2019).
Informacja o działalności Rady Mediów Narodowych w 2018 roku – http://www.sejm.gov.pl/RMN/Informacja%20o%20działalności%20RMN%20w%202018%20r.pdf (dostęp: 30.03.2019).
Konferencja „Strażnicy ładu medialnego: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji i Rada Mediów Narodowych. Cele, zadania, praktyka” – http://monitoringkandydatow.org.pl/?page_id=2335 (dostęp: 16.03.2019).
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz.U. Nr 78, poz. 483).
KOWALSKI G.: Niezależność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (wybrane kwestie prawne). W: Środki przekazu. Informacja czy manipulacja. Red. A. BALICKI, T. GUZ, W. LIS. Lublin 2008.
MATLAK A.: (w:) Prawo mediów. Red. J. BARTA, R. MARKIEWICZ, A. MATLAK. Warszawa 2008.
Regulamin RMN – http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/page.xsp/rmn_regulamin (dostęp: 27.03.2019).
RZUCIDŁO J.: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jako konstytucyjny organ ochrony wolności słowa i prawa do informacji w radiofonii i telewizji. W: Realizacja i ochrona konstytucyjnych wolności i praw jednostki polskim porządku prawnym. Red. M. JABŁOŃSKI. Wrocław 2014.
SADOMSKI J.: (w:) Konstytucja RP. T. 2: Komentarz art. 87–243. Red. M. SAFJAN, L. BOSEK, Warszawa 2016.
SKRZYDŁO W.: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz. Warszawa 2013.
SOBCZAK J.: Radiofonia i telewizja. Komentarz do ustawy. Zakamycze 2001.
SOKOLEWICZ W.: Prasa i Konstytucja. Warszawa 2011.
Statut PAP – https://www.pap.pl/bip/statut (dostęp: 25.03.2019).
Statut Spółki Telewizja Polska S.A. – http://s.tvp.pl/repository/attachment/6/1/1/611192e3decd2f8152ae92a2549c9c001526990580499.pdf (dostęp: 27.03.2019).
Strategia państwa polskiego w dziedzinie mediów elektronicznych na lata 2005–2020 –http://www.krrit.gov.pl/Data/Files/_public/pliki/publikacje/strategie/strategia_050826.pdf (dostęp: 29.03.2019).
Strażnicy ładu medialnego: KRRiT i Rada Mediów Narodowych –https://www.youtube.com/watch?v=ZfL0jE3xQqE (dostęp: 7.10.2019).
STREŻYŃSKA A.: Jeden regulator dla mediów i telekomunikacji https://www.rp.pl/artykul/628192-Anna-Strezynska--Jeden-regulator-dla-mediow-i-telekomunikacji.html (dostęp: 16.03.2019).
TODOS K.: Konstytucyjna pozycja Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji a Rada Mediów Narodowych. W: Konstytucyjne podstawy ochrony praw człowieka. Red. R. KOPER. Katowice 2017.
Uchwała nr 222/2018 z dnia 25 września 2018 r. w sprawie Regulaminu Organizacyjnego Biura Krajowej rady Radiofonii i Telewizji – http://www.krrit.gov.pl/Data/Files/_public/Portals/0/KRRiT/informacje/uchwala-nr-222-2018.pdf (dostęp: 28.03.2019).
Uchwała Sejmu z dnia 30 lipca 1992 roku Regulamin Sejmu (M.P. 2016, poz.634 ze zm., t.j.).
Uchwały RMN – http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/page.xsp/rmn (dostęp: 16.03.2019).
Ustawa z dnia 15 października 1992 roku o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. 1993, poz. 33).
Ustawa z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. 2018, poz. 1954 t.j.).
Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2018, poz.1270 ze zm.).
Ustawa z dnia 20 lipca 2018 roku o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłatach abonamentowych (Dz.U. 2018, poz.1717).
Ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 roku o opłatach abonamentowych (Dz.U. 2014, poz. 1204 ze zm.).
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. 2017, poz. 1393, t.j.).
Ustawa z dnia 22 czerwca 2016 roku o Radzie Mediów Narodowych (Dz.U. 2016, poz.929).
Ustawa z dnia 25 kwietnia 2006 roku o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji (Dz.U. Nr 83, poz. 574).
Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 roku o radiofonii i telewizji. (Tekst pierwotny Dz.U. 1993, Nr 7, poz. 34; tj. Dz.U. 2019, poz. 361).
Ustawa z dnia 29 grudnia 2005 roku o przekształceniach i zmianach w podziale zadań i kompetencji organów państwowych właściwych w sprawach łączności, radiofonii i telewizji (Dz.U. Nr 267, poz. 2258).
Ustawa z dnia 30 grudnia 2015 roku o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji (Dz.U. 2016, poz. 25).
Ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 roku o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz.U. 2018, poz. 2170 t.j.).
Ustawa z dnia 31 lipca 1997 roku o Polskiej Agencji Prasowej (Dz.U. 2017, poz. 643 ze zm., t.j.)
Ustawa z dnia 8 maja 1997 roku o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. 2018, poz. 1808 t.j.).
Uzasadnienie projektu ustawy o Radzie Mediów Narodowych oraz o zmianie niektórych ustaw – http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=592 (dostęp: 19.03.2019).
WĄSOWSKI K.: Status prawny Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji-próba charakterystyki. „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2004, nr 1.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2016 roku, sygn. K 13/16 (Dz. U. 2016, poz. 2210).
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 marca 2010 roku, sygn. K24/08, niepubl.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 listopada 2009 roku, sygn.Kp1/08, niepubl.
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 czerwca 2004 roku, sygn. II SA 3543/02, niepubl.
ZIĘBA-ZAŁUCKA H.: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. W: Organy państwowe w ustroju konstytucyjnym RP. Red. H. ZIĘBA-ZAŁUCKA. Rzeszów 2016.
Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej, Wydział Nauk Społecznych, Uniwersytet Śląski w Katowicach Polska
https://orcid.org/0000-0002-9810-4216
Agnieszka Grzesiok-Horosz, dr, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (2001), doktor nauk prawnych (2008), adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka publikacji z zakresu prawa cywilnego, prawa mediów oraz prawa własności intelektualnej.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
