Kilka słów o modyfikacji orzeczenia w części dotyczącej kompensacji szkody
Abstrakt
An important issue that requires in-depth consideration in the context of the issue of enforcement of judgments on the obligation imposed on the perpetrator to compensate for the damage inflicted or to make reparation for the harm suffered by the aggrieved party is the issue of the possibility to modify them (change the manner, scope or even revoke them) in enforcement proceedings. This raises the question: Is the executing authority entitled to make any changes (and if so, what changes) to the part of the judgment that concerns the obligation to compensate for the damage or harm suffered? Whether or not on the grounds of criminal law it is permissible to apply the institutions regulated in Article 453 of the CC, that is, datio in solutum (the essence of which consists in the fact that an obligation expires if the debtor, with the creditor’s consent, performs another service in order to be released from it), as well as in Article 509 of the Civil Code, the so-called assignment of claims (under which the creditor may, without the debtor’s consent, transfer a claim to a third party, unless this would be contrary to the law, a contractual stipulation or the nature of the obligation) and in Article 365 of the CC, that is, alternate obligations, or even in Article 506 of the Civil Code, that is, renewal (novation)? Whether and which amendments, if any, may be made by the court on the basis of Article 13(1) of the EPC? How much influence does the will of the aggrieved party or the will of the offender have on the manner in which such an obligation is to be performed and any modification thereof? The issues outlined are, among others, the subject of a broader analysis within this publication.
Słowa kluczowe
obligation to repair damages; modification of the decision; compensation; assignment of claims; debt relief; renewal (novation); commutative obligations; criminal law
Bibliografia
Brzozowski A., Jastrzębski J.: Zobowiązania – część ogólna. Warszawa 2016.
Gensikowski P.: Nadanie klauzuli wykonalności orzeczeniom co do roszczeń majątkowych wydanym w procesie karnym – uwagi na tle zmian ustawowych dokonanych w 2015 r. “Przegląd Sądowy” 2018, 1, pp. 75–85.
Giętkowski R.: Hierarchia funkcji karnoprawnego obowiązku naprawienia szkody i jej znaczenie w praktyce. “Palestra” 2003, vols. 11–12.
Gostyński Z.: Karnoprawny obowiązek naprawienia szkody. Katowice 1984.
Gostyński Z.: Obowiązek naprawienia szkody w nowym ustawodawstwie karnym. Kraków 1999.
Humaniak T.: Możliwość nadania klauzuli wykonalności orzeczeniu zobowiązującemu do naprawienia szkody wydanemu w trybie art. 72 k.k. – uwagi na tle rozbieżności w orzecznictwie Sądu Najwyższego. “Probacja” 2011, no. 1.
Hypś S., w: Kodeks karny. Komentarz. Wyd. 7. Eds. A. Grześkowiak, K. Wiak. Warszawa 2021 [comment to Art. 74 of the Penal Code],
Jaworska-Wieloch A.: Przymusowa egzekucja karnoprawnego orzeczenia o naprawieniu szkody. In: Konsensualizm i kompensacja a podstawy odpowiedzialności karnej. Warszawa 2016.
Kozioł T.: Warunkowe umorzenie postępowania karnego. Warszawa 2009.
Machnikowski P., w: Kodeks cywilny. Komentarz. Eds. E. Gniewek, P. Machnikowski. Warszawa 2021 [comment to art. 365 of the Civil Code].
Misztal-Konecka J.: Roszczenia majątkowe osób najbliższych dla pokrzywdzonego. Warszawa 2008.
Morawski L.: Zasady wykładni prawa. Ed. II. Toruń 2010.
Muszyńska A.: Naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem. Warszawa 2010.
Muszyńska A., Jura A.: Problematyka przejścia wierzytelności o naprawienie szkody. “Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego” 2018, no. 48.
Postulski K.: Glosa do wyroku s. apel. z dnia 18 lutego 2014 r. V ACa 708/13, LEX/ el. 2015.
Sych W.: Zmiana sytuacji pokrzywdzonego w stadium wykonawczym polskiego procesu karnego. “Prokuratura i Prawo” 2006, no. 2.
Szewczyk M.: Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn, V KK 347/14. “Probacja” 2015, no. 4.
Walczyński I.: Charakter prawny środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody, LEX/el. 2020.
Zagrobelny K., w: Kodeks cywilny. Komentarz. Eds. E. Gniewek, P. Machnikowski. Warszawa 2021 [comment to Art. 453 of the Civil Code; 509 of the Civil Code; 516 of the Civil Code].
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
